دهمین دوره از انتخابات مجلس هم به پایان رسید. انتخاباتی که با توجه به موقعیت برگزاری آن، شور اجتماعی زیادی را در کشور پدید آورد. شهر ما میبد، نه تنها از این قائده مستثنی نبود، بلکه در مواردی هم این شور مشارکت از میانگین کشوری نیز بیشتر بود. کاندیداتوری ۳۸نامزد در ابتدای امر، و مشارکت ۸۳درصدی میبدیها در ۷اسفند، حکایت از همین امر را دارد.
بیش از نیمی از این ۳۸نامزد، نتوانستند از فیلترهای نظارتی عبور کنند و در نهایت ۲۰نامزد، آماده رقابتی سخت و شاید ناعادلانه شدند.
هرچه به ۷اسفند نزدیکتر شدیم، بازار انصراف ها و حمایتاشخاص از کاندیدها داغتر شد. شور و حال انتخاباتی میبد در هفته تبلیغات، شاید در کشور کم نظیر بود. با دوقطبی شدن فضا در سه روز منتهی به روز سرنوشتساز، کاندیدهای مستقل و بدون حمایت احزاب و گروهها به حاشیه رفتند؛ تا اینکه در نهایت امر، دکترکمالدهقانیفیروزآبادی با کسب نزدیک به ۴۰درصد آرا، صندلی ۴ساله نمایندگی میبد و تفت در مجلس را از آن خود کرد.
هر آن چه بود تمام شد؛ اشک ها و لبخند ها، سخنرانیها و شامهای شبانه، بیانیه ها و شعارها... همه و همه ابزارهایی بود برای جلب آرا مردم در ۷اسفند. اما اکنون نماینده انتخاب شده است. اگرچه نماینده منتخب را ۲۷۰۰۰نفر(۴۰درصد مردم) "انتخاب" کردهاند اما به گفتهی خود ایشان، اکنون نماینده تمام مردمند(۱۰۰درصد مردم)، نماینده تمام مردم میبد و تفت با هر سلیقه و رٵیی، چه آنان که به ایشان رای دادند و چه آنان که به ۱۱نامزد دیگر رای دادند.
اینک فصل همدلی و همزبانیست تا به کمک این دو بال، در جهت رفع مشکلات این حوزهی انتخابیه به "همکاری" برسیم. بهتر است اکنون به جای سهمخواهی های جناحی و مصادره کردن نماینده منتخب مردم برای جناح موردنظرخود(هر جناحی)، در پی اجرای عدالت همه جانبه در استان باشیم و به جای سنگاندازیها و بهانهگیریهای احتمالی در آینده، با ایدهها و نظراتمان یاریگر نماینده شهرمان باشیم. اگر چه این جمله کلیشهای است، اما کلید حل مشکلات شهرمان در همین است:
"رقابتها تمام شد، رفاقتها را از سر بگیریم"