📌یاداشت رسیده از یک شهروند میبدی:
این روزها تبلیغات کاندیداهای پر از شوق تکلیف و خدمت شورای اسلامی شهر میبد شروع شده است؛ می شنویم بیش از 70 نفر احساس تکلیف کرده اند و به میدان آمده اند. آنهایی که می گویند فقط با حضور آنها میبد، میبد خواهد شد... همه ی دغدغه شان شده است آبادانی شهر و تنها حرفشان انتقاد و مقایسه ی این دیار کهن با شهر همجوار است تا احساسات پاک مردمی را تحریک کنند که چرا ما نباید بهترین ها را داشته باشیم، در حالی که نه به بودجه ها توجه می شود و نه به مهم ترین رکن شهرداری یعنی درآمد زایی و نه برنامه مدونی برای درآمدزایی و اداره امور شهری.
برخی هم که فقط چون مهندس سازه اند آمده اند، گویا شهر فقط ساختمان سازی‌است! یکی نیست به این ها بگوید شما که خود مشغول پروژه های بسیاری بوده اید در حد خرد یا کلان و بسیاری از این ساختمان ها چه در میبد چه هر کجا که خدمت کرده اید چه گلی به سر شهر و محل خدمت خود زده اید که حال ندای تحول این دیار را سر می دهید؟!
و برخی که با کوله باری از اشکالات و خطاهای تجربه ی پیشین که جز خرابی و عقب افتادگی این دیار چیزی را به ارمغان نیاورده است دوباره به میدان آمده اند و با ردای انتقاد از عملکرد شورای فعلی و گذشته قول تحول می دهند؛ آخر اگر می توانستید کاری بکنید چرا نکردید؟! و چه تضمینی است که دوباره چنین نخواهید کرد؟! شما بیشتر باید به فکر پاسخگویی نسبت به عملکرد گذشته تان باشید.
آنها که دیروز در زمان تغییر و تحولات شهرداری مردم را تهدید به شکایت و زندان و دادگاه می کردند، امروز با چه رویی آمده اند؟ آنها که اموال این مردم را به فنا داده اند با چه رویی آمده اند؟! آنها که حرف ولی این شهر را (حضرت آیت الله اعرافی) روی زمین انداختند با چه رویی آمده اند؟! آنها که هر سال با بی توجهی به اولویت های اعلامی از سوی حاکم شهرمان هرچه خواستند کردند با چه رویی آمده اند؟!آنها که غلام حلقه به گوش دولتی های شهرمان اند با چه رویی آمده اند؟ آنها که پس از ۳ سال حال به فکر نشست خبری افتاده اند با چه رویی آمده اند؟! آنها که فقط دغدغه دارند با چه برنامه ای آمده اند؟ و آنها که آمده اند با چه آمده اند؟!
زمان شهاب غریبی است زود می میرد
هنوز کار شما حرف بیش و کم زدن است؟!
بیایید بگویید در فرصت های 4 ساله ،8 ساله و ... چه کرده اید؟!
خوب می دانیم آنها که خواستند برای مردم قدمی بردارند بسیار کارها کردند و نیاز به هیچ مسندی هم نداشتند، مگر جوانان ما در چند نهاد مردمی و سایت مردمی در چند سال اخیر دست به تغییر و تحولات اساسی و حرکت به نفع مردم نزده اند؟
سوال اینجاست که آیا شما اینقدر ناتوان بودید که نمی توانید بدون مسند برای مردم کار کنید؟! و یا حب صندلی است که در شما انگیزه ی خدمت و حس مسئولیت را بر انگیخته است؟! از افسانه و داستان به برنامه و عمل بپردازیم حال چه بر مسند شورا بنشینیم چه مقبول جمع نیوفتیم...
سوال اینجاست آنها که امروز پا به میدان گذاشته اند اگر مردم به هر دلیلی انتخابشان نکردند آیا حاضرند برای مردم و شهرشان با حضور جدی و کارآمد در نهادهای مردمی کار کنند؟!
ما چه خود را در سخن آغشته ایم
کز حکایت ما حکایت گشته ایم.